Over de Nederlandse Fergusons
William Ferguson is de stamvader van alle Nederlandse Fergusons.
​
Dankzij de digitale archieven is de complete levensloop van onze Nederlandse stamvader in beeld gebracht, zowel in Engeland als Nederland.
Hij is geboren in 1735 in Kelso, Schotland van waar hij via Northumberland naar Londen is gegaan. In 1760 huwde hij daar met Elisabeth Buckley en ze kregen samen maar liefst 8 kinderen. Elisabeth overleed in 1793 in Londen.
​
In 1780 is hij naar Amsterdam vertrokken en in 1782 werd hij in Amsterdam ingeschreven als poorter. Hij trouwde opnieuw in 1794 in Longnor bij Leek (Staffordshire VK) met Cicily Godbeheve met wij hij nog 2 kinderen kreeg.
​
William Ferguson opende in 1785 een zilverwinkel in de Kalverstraat - Amsterdam, op de hoek met het Weeshuispoortje. Het gebouw aan de Wijde Kapelsteeg 5 staat er nog altijd en kun je gemakkelijk terugvinden: Klik hier voor de link.
Hij is in 1796 overleden in Amsterdam en begraven in de Noorderkerk.
William Ferguson
Groep van 13 & 17
Jonathan, de kleinzoon van William, vertrok in 1818 naar Curaçao. Je kunt hier meer over lezen in 'Verhalen uit de Oude Doos - Landgoed Ascencion.
Hij kreeg 4 kinderen, waarvan de 2de George August Laan* huwde met Anna Constancia Kikkert. Zij kregen 17 kinderen.
Zijn broer Jan Helenus** huwde met Maria Eleanor Waijmouth en zij kregen 13 kinderen.
Zo ontstonden 2 lijnen afstammelingen: de Groep van 17 en de Groep van 13, waarvan we zowel in Nederland maar ook over de hele wereld nog steeds de opdeling kunnen zien.
​
Wat frappant is om te melden, is dat eruit de Groep van 13 veel kunstenaars en intellectuelen afstammen. De stamvader van deze groep was diplomaat en uitvinder.
De Groep van 17 heeft juist meer medici voortgebracht en hier was de stamvader een arts.
​
Bij welke groep hoor jij en pas jij hierbinnen? Vraag het anders de Archivaris van de Nederlandse Ferguson! Klik hier.
​
* IV A 2
** IV A 3
Verhalen uit de Oude Doos
Landgoed Ascencion
Jonathan Ferguson*, de kleinzoon van onze stamvader William Ferguson, vertrok in 1817 naar Curaçao. Daar trouwde hij, inmiddels 34 jaar oud, met het weesmeisje Helena Elisabeth Martijn van 14 jaar (VEERTIEN!) oud. Samen kregen ze 4 kinderen.
Helena was goed bemiddeld dankzij een erfenis en van voornamelijk dit geld kocht hij in 1829 het landgoed Ascencion te Curaçao voor 58.000 gulden**.
​
Jonathan overleed toen zijn weduwe 24 jaar was. Hun kinderen waren toen in de leeftijd van 5 tot 8 jaar. Helaas moest ze het landgoed op 24 december 1836 verkopen voor slechts 16.000 gulden, omdat zij de kosten voor de rente van de lening niet op kon brengen**.
​
Dat jaar waren er nog maar 4 slaven, waarvan 2 kinderen, in haar bezit die bij het landhuis hoorden. Zij werden in 1856 gemanumitteerd.
​
Landhuis Ascension bestaat nog altijd en is zelfs te bezichtigen: Klik hier voor meer informatie.
​
​
*III A 2 in de Nederlandse Genealogie
** Ter vergelijking: In 2020 staat dit ongeveer gelijk aan €675.000,00
Helena Martijn
Fergusons hebben het niet altijd goed gehad.
Wij stellen aan je voor: Helena Elisabeth Ferguson-Martijn*. De foto laat een wat treurig portret van een vrouw zien, tandeloos en wat uitgemergeld. Ze heeft dan eigenlijk ook geen jeugd gehad heeft: Op haar 14e trouwde ze, op haar 16de kreeg ze haar eerste kind, haar 19de haar vierde en op haar 24ste was ze weduwe en moest maar zien hoe ze de 4 kinderen groot bracht.
​
Zij werd "Groot Leentje" genoemd. Groot niet als afkorting van grootmoeder, maar als formaat van karakter en kunnen. Volgens Stance**: "Ik heb nooit het "groot" met zooveel ontzag horen zeggen!".
Ze trouwde met Jonathan*** en ze hebben van haar geld Landhuis Ascension (zie hierboven) gekocht. Dit is na zijn overlijden met groot verlies verkocht. Een van haar dochters moest ze in een 'krankzinnigen gesticht' op "t Rif" in Curaçao onderbrengen. Dit is vervolgens door een orkaan weggevaagd.
​
Uiteindelijk is Groot Leentje marmelade gaan maken. Haar ene zoon George August Laan**** zou uiteindelijk arts worden en zoon Jan Helenus***** werd consul in China (zie ook hieronder: "Op audientie bij de Keizer van China).
​
​
*: IIIU A 2
**: VI C 1
***: III A 2
****: IV A 2
*****: IV A 3
Op audientie bij de Keizer van China
Deze gravure is gemaakt met toestemming van Buitenlandse Zaken van China, door Malet, secretaris van de Britse Legatie in Peking.
​
Het is 29 juni 1873, 9 uur 's morgens. Prins Kung (knielend) zegt de Keizer dat de geloofsbrieven van de staatshoofden van verschillende staten voor hem liggen. Deze was eenvoudig in het paars gekleed, zonder versierselen. De 4 Prinsessen achter de Keizer droegen een kleed met gouden draken geborduurd op de rug en schouders.
​
De centrale figuur van de gezanten is Mr.Wade van Groot Britannie, rechts van hem Gouverneur Low van de VS, en generaal Vlangaly van Rusland. Daarachter staat de Heer Bismark van de Duitse legatie. Links is de Franse afgevaardigde M. de Geoffrey en de Heer Jan Helenus Ferguson* van Nederland.
De Chinese waardigheidsbekleder links is de groot-Secretaris van Staat.
​
De burger Mandarijnen links hebben ooivaars op hun mantels, terwijl de militaire Mandarijnen een luipaard hebben. Beide groepen dragen hun zwaarden.
​
*: IV A 3
De Paddenstoelenman die getrouwd was met zijn tante
Jan Eduard Helenus Ferguson* was getrouwd met zijn tante Isabel Constance**. Maar hij was ook een self-made man. Zijn vader had geen geld om een vervolgopleiding voor zijn kinderen te bekostigen, dus na de lagere school begon Jan Eduard als stoker-bankwerker bij de spoorwegen in Padang (Nederlands-Indië).
​
Hij was een niet onverdienstelijk schilder, en zijn grootste hobby was paddenstoelen. Hij heeft een indrukwekkend aantal tekeningen, met waterverf ingekleurd, zorgvuldig daarna uitgeknipt en in geschriften bijeen gebracht. Dit noemde hij het "Album van natuurgetrouwe, gekleurde afbeeldingen van hogere zwammen in Nederland".
​
Deze verzameling is volgens kenners een zeer waardevolle aanwinst voor de Nederlandse mycologie en was ondergebracht in het Centraalbureau voor Schimmelcultures, tegenwoordig gevestigd in de Uithof in Utrecht.
​
*VI I 1
** V B 13
Overleven tijdens de Japanse internering
Wilhelm Albert Statius Muller*, ook wel Pep genoemd, was een kunstzinnig mens. In zijn interneringstijd gedurende de Japanse bezetting, tekende hij op de lege plekken in het boek: “Tijdgenoten, door Willem van Schaik” de hoofden van zijn mede-krijgsgevangenen, zoals voorop dit blok. Hiermee verdiende hij wat bij om in zijn levensbehoefte te voorzien. Hij heeft in deze periode ook zijn eigen papier gemaakt, zodat hij verder kon tekenen.
​
Hij was getrouwd met Marguerithe Georgine Julie Jacqueline Ferguson ("Tante Dee")** die je hieronder ziet, waardoor er dus 2 bloed Fergusons met elkaar getrouwd waren.
​
Wil je weten hoe het precies zit? Neem dan contact op met de Genealoog van de Nederlandse Familie Ferguson!
​
*VI V E 8
** VI H 2
Het mysterie van de verdwenen Ferguson
Het is 5 mei 1820. Het is guur buiten, koud, 5 graden, half bewolkt.
Die dag overleed Johanna Pieternella Bernard, vrouw van George* na 36 jaar huwelijk. Hij was bij hun huwelijk 22, zij 26 en ze hadden een winkel in "Engels Glaswerk en Galanteriewaren" in de Kalverstraat.
Het wanneer en waarom is gehuld in nevelen, maar opeens dook hij, een jaar na de uitvaart, op in Tours, Frankrijk waar hij instrumentmaker werd. Daar ontmoette hij Dymphna Wouters.
Er is vervolgens een geboorteakte van 9 november 1821 teruggevonden, waarop zoon Williams Michel staat aangegeven. George was toen bijna 59. Helaas is de geboorte aangifte van Tours bijzonder slecht te lezen.
De vraag die nu rijst is: is dit George zijn kind óf heeft hij Williams Michel geëcht??
De geboorte is wel erg kort na het overlijden van zijn 1e vrouw...
Er valt hierna een grauwe mist over de verdere geschiedenis van dit gezin tot 1836.
​
Vader George overleed op 74 jarige leeftijd op 6 juli van dat jaar in Hengelo (Gelderland), in de buurtschap Dorp huisnr. 14, waar hij vanaf 27 april 1836 woonde met Williams Michel.
​
In de overlijdensboeken boeken staat dat hij weduwnaar was. Het bleek toen dat Michel was grootgebracht in het Engels Weeshuis op de O.Z Achterburgwal 120 (Nu hotel Heart of Amsterdam).
Hieruit mogen we afleiden dat Williams Michel inderdaad geen zoon was van George, aangezien je hier alleen werd toegelaten als je wees was.
Toen Williams Michel 15 werd, besloten de bestuurders van het weeshuis hem in te schrijven voor militaire dienst. Een kleine jongen, 1m 64, een scherpe neus en een wrat in zijn linker hals.
​
Vervolgens blijft het weer stil, tot 1852. Williams Michel is 31 jaar en komt voor in de politie dossiers van Rotterdam. Hierin staat dat hij:
"heeft gediend bij de Indische troepen en is ter zake diefstal veroordeeld geweest tot drie jaren detentie en vervallen verklaard van de militairen stand". "Op zijn verlangen" is hij naar Engeland gestuurd, waarna er van hem, nog van enige nazaten niets meer terug te vinden is.
Een familielid, en eventuele nakomelingen, die volledig is verdwenen in de mist.
​
*II A 2
Meer Genealogie van de Nederlandse Familie Ferguson?
Meer mooie verhalen maar ook de hele stamboom van de Nederlandse Familie Ferguson vind je in het meer dan 270 pagina's tellende genealogie boek. Zelfs jij staat erin!
Kosten ca. €65,00
​
Klik hier om het boek te bestellen en leer alles over je familie.
